慕梓灵将手中的野兔支在枝架上,做状对掌扫了两下手,然后才不紧不慢地就着屁股坐着的石头转身。
此刻,她一脸平静无波,却微微挑眉望向那个正高高站在钟乳石上,居高临下,用冷眼瞪着她的人。
“若要算来,我都救了你两次性命,怎么就换来你这态度呢?”慕梓灵淡淡的声音,似带着一丝兴味,似又无奈,却眼底闪着冷冷的光芒。
青凌并不外呼慕梓灵说的什么态度,她只单单听到了‘就了你两次性命’。
“你救了我两次?”青凌眼底闪过一丝疑惑,很不解,怎么是两次?她也就受伤过一次呀!
nrnterhquotnstquotnr039
utnthiddenquotntnt
utnthiddenquotnkid039nt16029quot
utnthiddenquotnney039 vae0398039
h2nrderquotntargi: 0xidth:945xquot
nt
utntquiutquotnrderquotnquotntntnt
ntutnrderquotntnutquotnquotnt
nt
nt单章订阅信息h4
anrdertntjavascrit:quotnne16029,ntntselfquot订阅本章
ntisntntjavascrit:quotntselfquot您好t,tstrsquotanr:e75387quotnlquot请先充值t
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt
nt